Als consument bekijken we vaak het etiket om te zien of er rode vlaggen opvallen, maar we staan bijna nooit stil bij de ingrediënten. Producenten van huidverzorgingsproducten zijn wettelijk verplicht om een lijst te geven van alle ingrediënten in hun producten, waardoor het kopen van reinigingsmiddelen, toners en vochtinbrengende crèmes vrij eenvoudig lijkt te zijn, toch? Fout.
Ingrediëntenlijsten staan vol met wetenschappelijke namen van natuurlijke ingrediënten, chemische formuleringen en containerbegrippen zoals "natuurlijke geurstoffen". Als je huidverzorging koopt, is het van cruciaal belang om je te verdiepen in de ingrediëntenlijst van dat product om precies te weten wat je krijgt en wat je huidtype nodig heeft. De industrie voor persoonlijke verzorgingsproducten zit vol met modewoorden, trends en verkeerde informatie. Verpakkingen en labels werken zo dat ze de aandacht van de klant trekken en hen overtuigen om het product te kopen. Het is niet omdat een serum voor onder de ogen een ingrediënt gebruikt dat op dit moment trending is, dat het de tijd zal terugdraaien.
Als algemene vuistregel geldt dat je de eerste drie tot vijf ingrediënten op een ingrediëntenlijst van huidverzorging moet noteren. De Federal Trade Commission eist van producenten van huidverzorgingsproducten dat ze ingrediënten vermelden in volgorde van concentratie, zodat je weet hoeveel of hoe weinig er van een belangrijk ingrediënt in het product zit. Daarnaast stelt de Internationale Nomenclatuur van Cosmetische Ingrediënten (INCI) dat alle producenten van huidverzorgingsproducten de wetenschappelijke naam moeten gebruiken voor niet-plantaardige ingrediënten en de Latijnse naam voor plantaardige ingrediënten.
Als je het ingrediëntenetiket van een huidverzorgingsproduct snel kunt ontcijferen, kun je weloverwogen aankopen doen en op weg gaan naar een heldere, gezonde huid. Laten we er eens in duiken.